De prijs van het euroretourtje in Ede zal met 50% worden verhoogd. Dit is al minder erg dan de aanvankelijk door busvervoerder Veolia voorgestelde verdubbeling maar het stemt toch tot ontevredenheid.
Provinciale Staten is recent akkoord gegaan met deze verhoging. De aanvankelijke opstelling van de Statenleden dat de vervoerder zich gewoon aan de eerder gemaakte afspraken moet houden is in het heetst van de strijd toch losgelaten omdat “het niet wijzigen van het tarief geen oplossing biedt voor de financiële situatie van vervoerder”. Ja, dat zal wel maar nu blijft deze met dank aan Provinciale Staten en met overheidsgeld overeind. Verkapte staatsteun. Overigens vormen naast de loonkosten de energieprijzen de grootste kostenpost van een vervoerder. En juist die energieprijzen zijn gekelderd. Als desondanks de financiële situatie niet gezond is, is er wellicht iets fundamenteels fout in de bedrijfsvoering van Veolia. Dat los je niet op met het verhogen van de prijs van het eurokaartje. Dat zit dan veel dieper. En wat als een van de vervoerders die de gunning destijds niet heeft binnengehaald aangeeft dat deze met de nieuwe prijzen in het achterhoofd ook scherp had kunnen inschrijven? Ik hoop dat zo’n vervoerder op staat.
De provincie heeft zich gewoon onder druk laten zetten door het dreigement dat reizigers anders geconfronteerd worden met slecht openbaar vervoer. Maar wat zijn dan de afspraken in een concessie nog waard? Daar staat toch in wat de kwaliteit moet zijn. En tegen welke voorwaarden. Ongelooflijk dat de Statenleden zich zo hebben laten inpakken.
Als het er dus echt op aankomt, beschikken ze niet over een rechte rug. Maar ze hebben ook nog wat geleerd want zo schrijft het PvdA Statenlid mevrouw Cegerek "bij een volgende aanbesteding zullen we krachtig pleiten voor sluitende afspraken". Wat een naïviteit. En wat ga je er dan aan doen om tegen die tijd wel krachtig te zijn? Ik voorspel nu al dat de vervoerders dan hetzelfde spel spelen. Te laag inschrijven om binnen te komen en onderweg meer geld vragen. En de bestuurders, niet die van de bussen maar wel van de provincie, laten zich weer met de rug tegen de muur zetten. En dat met gemeenschapsgeld. Wat dat betreft is niets geleerd van de aanbesteding in de thuiszorg