PE in GroenLinks/PE staat voor Progressief Ede. Voordat GroenLinks landelijk werd opgericht werkte de progressieve partijen in Ede al samen. Twee vrouwen die jarenlang de progressieve Edenaren hebben vertegenwoordigd, Nan Louwerse en Elly Hoogteijling, vertellen hieronder over het ontstaan van Progressief Ede. Verder vertellen ze over de successen die deze partij heeft gerealiseerd.
Het huidige GroenLinks/PE wil deze traditie ook de komende raadsperiode voortzetten.

PPR - Progressief Ede - GroenLinks/PE

In 1974 deed de PPR (Politieke Partij Radicalen), een van de voorlopers van GroenLinks/PE mee aan de gemeenteraadsverkiezingen en veroverde 1 zetel in de raad. Dit werd in De Reehorst bij de uitslag van de verkiezingen gevierd: PPR-leden deelden toen beschuit met muisjes uit. Het eerste raadslid was Theun Limonard; in 1975 kwam Nan Louwerse in zijn plaats. Zij is tot 1983 het gezicht geweest van links Ede.

De PPR-fractie hield gezamenlijke fractievergaderingen met de PvdA. Dat liep echter niet goed, dus stopte de PPR hier medio 1977 mee. Daarna zocht een aantal ontevreden PvdA-leden aansluiting bij de PPR.

Na veel overleg besloot men in 1978 als de politieke groepering Progressief Ede aan de verkiezingen mee te doen. Progressief Ede was een soort paraplu voor alle progressieve krachten in Ede en bestond uit leden van de PPR, PSP, PvdA en CPN. Er was ook contact met de SP, maar de SP-leden haakten kort voor de verkiezingen af. Er werd 1 zetel behaald.

In 1980 werd Progressief Ede een vereniging waarvan sympathisanten lid konden worden.

Bij de verkiezingen in 1982 deed ook de EVP (Evangelische Volkspartij) mee aan Progressief Ede. Progressief Ede was inmiddels aardig bekend in Ede en kreeg 2 zetels in de raad. Jan Eleveld deed zijn intrede in de gemeenteraad (en blijft tot 1995) en later ook Pierre Ronden.

De verkiezingen in 1986 leverden helaas maar 1 zetel op, maar in 1990 komt er weer een zetel bij. Naast Jan Eleveld schuift Elly Hoogteijling aan.

Landelijk was er inmiddels een samenwerkingsverband ontstaan tussen PPR, PSP, CPN en EVP: Groen Links. Bijna 10 jaar na de oprichting na de oprichting van Progressief Ede heeft landelijk eenzelfde bundeling plaats gevonden. Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 1990 deed Progressief Ede daarom mee onder de naam Groen Links/PE. De letters PE moesten behouden blijven, want zo zijn we in Ede bekend geworden. Bovendien sloot slechts een gedeelte van de leden in Ede zich aan bij landelijk Groen Links, maar er is ook een behoorlijk aantal, dat plaatselijk lid is gebleven van Progressief Ede.

De verkiezingen in 1994 leverden ook 2 zetels op in de gemeenteraad. Toen Jan Eleveld in 1995 op de fiets stapte om een jaar in Amerika rond te kijken, nam Els Boers zijn plaats in.

In 1998 kwam er een raadszetel bij (Mustafa Çelik doet zijn intrede) en ook in 2002 en 2006 bleven het 3 zetels.

Zullen deze verkiezingen 4 zetels opleveren??!

Behaalde resultaten door PPR – Progressief Ede – GroenLinks/PE

  • In de 70- en 80-er jaren heeft de partij ervoor gezorgd –mede dankzij informatie van burgers- dat het door ENKA/AKZO gestorte afval op de lijst van te saneren gronden kwam en dat deze gronden ook daadwerkelijk zijn gesaneerd. Het ging hier om de Buunderkamp, het Beatrixpark, omgeving Oortveldlaan, de Wekeromse vuilstort, het weiland aan de Dwarsweg, de sloot langs de spoorlijn en de vuilstort van giftig afval in de Goudsberg.Een motie van Progressief Ede, waarin gevraagd werd om een onderzoek naar de scheiding van huishoudelijk afval, werd door het college in 1984 overgenomen. Dit onderzoek had ook werkelijk tot resultaat, dat men ging scheiden bij de bron.
  • In 1981 was Progressief Ede de initiatiefnemer voor oprichting van een actiecomité tegen een Compagnies Oefen Terrein (“COT Ede? Nee!”), waarin ook andere politieke partijen en milieugroeperingen mee gingen doen.
  • Een onderzoek naar LPG-stations in de bebouwde kom werd gestart op verzoek van Progressief Ede. Dit betekende verplaatsing van een paar stations.
  • Kwijtscheldingen van gemeentelijke belastingen voor mensen met een laag inkomen zijn door PE-voorstellen sterk verbeterd.
  • Goede fietsroutes zijn veelvuldig aan de orde gesteld, evenals goed openbaar vervoer.
  • Afschaffing college-auto.
  • De motie “Halveer het autoverkeer” is overgenomen door het college. Echter: dit heeft niet tot veel resultaat geleid.
  • Opgekomen werd steeds voor vrouwenemancipatie, het vrouwentrefcentrum, welzijnswerk, peuterspeelzalen en kinderopvang.