Traditioneel is veel aandacht voor privacy in onze woningbouw. Maar het ontbreek vaak aan mogelijkheden om je wijkbewoners in je woonomgeving te ontmoeten. Het aantal alleenstaanden groeit sterk in alle leeftijds-groepen en de mogelijkheden om sociale contact te maken in de openbare ruimte zijn beperkt. Een andere kijk op de wijk-als-leefgemeenschap kan helpen om het groeiende probleem van eenzaamheid aan te pakken.
Het vraagt om een andere visie op woningbouw, met bouwvormen die aandacht voor elkaar stimuleren, zoals hofjes, meer generatiewoningen, zorgwoningen etc. Het vraagt om een andere visie op de openbare ruimte, waar mensen in hun straat meer mogelijkheden krijgen om contact met elkaar te maken, zoals parkjes met ontmoetingsplekken, met bankjes, met recreatiemogelijkheden. Het vraagt om buurthuizen, bibliotheken, en scholen in de wijken, om mogelijkheden voor sport, creatieve en sociale activiteiten, een winkelcentrum met zitjes, terrasjes en andere mogelijkheden voor ontmoeting.  

De gemeente brengt in overleg met de wijk in beeld of deze voorzieningen voldoende aanwezig zijn, of ze aansluiten bij de behoefte van de wijkbewoners en goed bereikbaar zijn. Zo niet dan wordt een plan gemaakt om dit dat goed te regelen. Want zo bevorderen we ontmoeting in de openbare ruimte. Zo worden plekken waar buurtbewoners een gevoel van saamhorigheid creëren de basis voor fijn wonen.

Wat gaan we de komende 4 jaren veranderen om wijken socialer te maken

  • Bij nieuwbouw worden bouwvormen gestimuleerd die naast uitgangspunten van privacy ook uitdagen tot ontmoeten, aandacht en zorg voor elkaar (hofjes, meer-generatiewoningen, zorgwoningen e.d.)
  • Per wijk wordt een ontmoetingsplan gemaakt om sociale isolatie tegen te gaan. Het betekent – waar nodig - ontwikkelen van groene parkjes, bankjes, speeltuinen, sociale commerciële en sportvoorzieningen met een ontmoetingsfunctie.
  • Er kan meer ruimte worden gecreëerd voor lopen, fietsen en groen door meer gebruik te maken van eenrichtingsstraten, die daardoor versmald kunnen worden.
  • Er komt een andere visie op parkeren in nieuwe woonwijken, waarbij centraal parkeren, liefst aan de randen, ruimte laat in de woonstraten voor vergroening en ontmoeting. Publieke laadvoorziening voor auto’s kunnen hierdoor bovendien efficiënter worden aangelegd, zonder verrommeling van de wijk.